
บทนำ
“แน่ใจนะว่าพร้อมจะทำ? เมื่อเริ่มแล้ว นายจะหยุดไม่ได้จนกว่าฉันจะแตก และฉันต้องการให้นายกลืนกินน้ำเชื้อของฉันทุกหยาดหยด เข้าใจนะ?”
“ค...ครับ มาสเตอร์” ผมตอบเสียงพร่า
“เด็กดี ตอนนี้ก็ดูดซะ” เขาสั่ง
สิ่งเดียวที่เนลสันต้องการคือการลืมประสบการณ์อันเลวร้าย ลืมเรื่องที่เขาถูกผู้ชายสองคนข่มขืนในห้องน้ำของไนต์คลับ เขาย้ายไปยังเมืองใหม่ ที่ซึ่งเขาได้พบกับลูเชียส พี่ชายของนักเรียนของเขา และนับจากวินาทีนั้น ชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
ลูเชียส ผู้เป็นฝ่ายควบคุมและชอบที่จะมีอำนาจเหนือผู้ยอมจำนนของเขา เขาเป็นพวกชอบบงการและเข้มงวดอย่างยิ่งยวด เนลสันจะสามารถกำราบอสูรร้ายตนนี้ได้หรือไม่?
เขาจะทิ้งอดีตไว้เบื้องหลังและยอมจำนนต่ออีกฝ่ายอย่างหมดหัวใจได้หรือเปล่า? พวกเขาทั้งสองจะสามารถค้นพบการเยียวยาในอ้อมกอดของกันและกันได้หรือไม่?
บท 1
บทที่ 1: ผมจะไม่ทำคุณเจ็บ
เนลสัน
ห้องทั้งห้องมืดสนิท ผมมองไม่เห็นอะไรมากนักนอกจากเตียงขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางห้องชิดผนังด้านหลัง โดยมีโต๊ะข้างเตียงขนาบอยู่ทั้งสองฝั่ง ผมได้ยินเสียงประตูถูกปิดลง จากนั้นก็สัมผัสได้ถึงลมหายใจที่รดอยู่ใกล้ใบหู
“สัตว์เลี้ยงตัวน้อยที่น่ารักของฉัน” เสียงทุ้มลึกของชายคนนั้นเอ่ยขึ้นขณะที่เขาเข้ามาใกล้และดันผมจนแผ่นหลังชิดกับผนัง ใช้มือทั้งสองข้างยันกำแพงกักขังผมไว้ทุกเส้นทาง เขาบดขยี้ริมฝีปากลงบนปากของผม และโดยไม่ลังเล ผมก็จูบตอบเขากลับไป
มือของเขาเริ่มลูบไล้ไปทั่วลำตัว ลากผ่านแผ่นหลังลงไปยังบั้นท้าย การเคลื่อนไหวของเขาเชื่องช้าและเปี่ยมไปด้วยการไตร่ตรอง ริมฝีปากของเขาเคลื่อนต่ำลงมาที่ลำคอ แตะแผ่วเบาราวขนนกไปบนผิวของผมพร้อมกับเป่าลมหายใจอุ่นร้อนรดริน ทำให้ผมรู้สึกในสิ่งที่ไม่เคยรู้สึกบ่อยนัก เขาสอดมือลงไปใต้โค้งเว้าของบั้นท้ายแล้วยกตัวผมขึ้นจากพื้น ผมโอบแขนรอบลำคอและใช้ขาทั้งสองข้างเกี่ยวรัดรอบเอวของเขาไว้ เขาปล่อยให้ช่วงล่างของผมพิงอยู่กับร่างเขาขณะที่ความเป็นชายของเขากดเบียดเข้ากับบั้นท้ายของผม เขาพยุงให้ผมพิงกับกำแพงแล้วเริ่มบดเบียดสะโพกของเขาเข้ากับสะโพกของผม ส่วนนูนเด่นภายใต้เนื้อผ้าของเขากดคลึงอยู่กับแผ่นหลังของผม เขายังคงหยอกเย้าผมต่อไปจนกระทั่งมันมากเกินกว่าที่ผมจะทนรับไหว
“ได้โปรดเถอะ ผมทนไม่ไหวแล้วนะ” ผมอ้อนวอน ต้องการการปลดปล่อย
เขาคำรามในลำคอ อุ้มผมไปยังเตียงแล้วปล่อยให้ร่างผมทิ้งตัวลงบนฟูก ไม่ถึงวินาที เขาก็ขึ้นมาทาบทับผมอีกครั้ง เขาดูดเม้มลำคอของผมอย่างเร่าร้อนราวกับเพิ่งค้นพบว่าลำคอคือจุดไวต่อสัมผัส เป็นสิ่งที่ผมไม่อาจต้านทานได้ เขาถอดเสื้อของผมออก โยนมันทิ้งไปที่พื้น แล้วผมก็มองตามมือของเขาที่เอื้อมไปยังโต๊ะข้างเตียงและเปิดไฟสลัวดวงเล็กๆ ถึงอย่างนั้นผมก็ยังมองเห็นอะไรได้ไม่มากนัก เขาโน้มตัวลงมาที่หน้าท้อง จูบและขบเม้มผิวอ่อนไหวใต้ช่องท้องของผมเบาๆ จนผมต้องแอ่นศีรษะไปด้านหลังแนบกับผ้าปูที่นอนไหมลื่น ผมสูดหายใจเข้าลึกเมื่อเขาดูดดึงผิวหนัง ความรู้สึกนั้นทำให้ใจกลางกายของผมร้อนรุ่มอย่างต้องการ
ขณะที่ลิ้นของเขาสำรวจร่างกายของผม เขาก็จับแก่นกายของผมและใช้มือใหญ่โอบรอบมันอย่างระมัดระวัง เขาเริ่มชักรูดอย่างเชื่องช้าจนในหัวของผมร้อนรุ่มสับสนไปหมด ผมแอ่นสะโพกสวนรับฝ่ามือของเขาอย่างสิ้นหวัง ต้องการแรงเสียดสีที่มากกว่านี้
“ฉันเป็นคนคุมเกม เธอได้แค่สิ่งที่ฉันหยิบยื่นให้” เขากระซิบ เสียงของเขาส่งผลให้ความสั่นสะท้านแล่นไปทั่วสันหลัง
เขาปล่อยใบหน้าผมเป็นอิสระแล้วจับข้อเท้าของผมแยกขาทั้งสองข้างออกจากกันอย่างรวดเร็ว ผมร้องเสียงหลง พยายามจะหุบขาเข้าหากันแต่เขาแข็งแรงเกินไป ผมตื่นตระหนก คิดว่าจะถูกข่มขืนอีกครั้ง
“ไม่เป็นไร ผมจะไม่ทำคุณเจ็บ” เขากระซิบ และจับมือของผมไว้อย่างอ่อนโยน
ริมฝีปากของเรามาบรรจบกันอีกครั้ง ราวกับว่าเขากำลังพยายามบรรเทาความวิตกกังวลและเบี่ยงเบนความคิดของผม จูบนั้นแปรเปลี่ยนเป็นความหิวกระหายเมื่อลิ้นของเขาเข้าครอบงำผม เขาเอื้อมมือไปที่โต๊ะข้างเตียงและหยิบบางอย่างขึ้นมา แล้วก็มีเสียงเปิดขวดดังขึ้น ผมรู้สึกว่ามีบางอย่างตกลงบนเตียงข้างตัวผม ในขณะที่ตายังคงปิดสนิท ผมไม่รู้เลยว่าเขากำลังทำอะไรอยู่จนกระทั่งรู้สึกถึงบางสิ่งที่เปียกลื่นดันเข้ามาที่ช่องทางด้านหลัง ผมก็สะดุ้งเฮือกขึ้นมาทันที
“ผ่อนคลาย ผมจะทำเบาๆ” ร่างกายของผมตอบสนองต่อคำสั่งนั้นขณะที่เอนตัวกลับลงไปนอนบนฟูกอีกครั้ง
เขาลากลิ้นเป็นทางยาวขึ้นมายังแก่นกายของผมและหยุดอยู่ที่ส่วนปลาย ดูดมันเข้าไปในปากของเขา ผมสั่นสะท้านและสะบัดศีรษะไปด้านหลังกับความรู้สึกใหม่นี้ ผมไม่เคยมีใครทำแบบนี้ให้มาก่อน เขาเริ่มขยับศีรษะขึ้นลง รับเอาทั้งหมดของผมเข้าไปในปาก ผมครางออกมาขณะที่หน้าอกยกขึ้นลงเป็นจังหวะ มือขยุ้มกลุ่มผมของเขาเบาๆ ผมรู้สึกถึงความรู้สึกร้อนผ่าวที่เริ่มก่อตัวขึ้นในช่องท้อง ผมแอ่นหลังขึ้นจากเตียง เอนสะโพกเข้าหาใบหน้าของเขาเพื่อให้เขาสัมผัสได้ง่ายขึ้น
“ได้โปรด” ผมอ้อนวอน
“อย่าเพิ่งเสร็จ” เขาเอ่ยเสียงพร่า ปล่อยแก่นกายของผมเป็นอิสระแล้วช่วงชิงริมฝีปากของผมอีกครั้ง
เขาจ่อนิ้วที่เปียกลื่นไว้ที่บั้นท้ายของผมและลูบไล้ขอบปากทางอย่างหยอกเย้า ในขณะที่มืออีกข้างยังคงกอบกุมแก่นกายของผมและชักรูดอย่างอ่อนโยน หลังจากชักรูดไปได้ไม่กี่ครั้ง ผมก็รู้สึกว่าเขาสอดนิ้วเข้ามาในตัวผมหนึ่งนิ้วและเริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆ และตื้นเขิน เขาดูดกลืนทั้งหมดของผมเข้าไปในปากขณะที่ใช้นิ้วปรนเปรอผม ลึกลงไปเรื่อยๆ ในทุกจังหวะที่ขยับ นิ้วของเขาเข้าไปจนสุดความยาวและเขาก็แทรกนิ้วที่สองตามเข้ามา เขาเริ่มงอนิ้วอยู่ภายในช่องทางด้านหลังของผม ผมเริ่มร้องเสียงหลงและกระตุกเกร็ง แก่นกายของผมกระตุกอยู่ในปากของเขาขณะที่ผมขมิบและคลายกล้ามเนื้อรอบนิ้วของเขา เขาถอนปากออกจากแก่นกายของผมแล้วเริ่มขยับนิ้วเข้าออกด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
“เสร็จเพื่อฉันสิ เด็กน้อย”
ร่างกายของผมตอบสนอง กระตุกเกร็งรอบนิ้วของเขา ผมครางเสียงดังที่สุดเท่าที่จะทำได้เมื่อรู้สึกว่าน้ำรักของผมพุ่งทะลักออกมา ในวินาทีนั้นเอง ผมก็ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกดังแว่วๆ ผมยังไม่อยากให้เรื่องนี้จบลง แต่เสียงมันดังสนั่นจนบังคับให้เปลือกตาของผมต้องกะพริบเปิดขึ้น ผมหลับตาแล้วลืมตาขึ้นอีกครั้งเพื่อสำรวจรอบตัว ผมอยู่ในห้องนอนของตัวเอง พร้อมกับบ็อกเซอร์ที่เปียกชุ่มไปด้วยคราบน้ำกาม
‘เชี่ยเอ๊ย!’ ผมสบถ
ในรอบสามปี นี่เป็นคืนแรกที่ผมแค่ฝันดี ผมฝันร้ายถึงเหตุการณ์นั้นที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อนมาตลอด แต่คืนนี้มันต่างออกไป มันอาจจะมีความหมายอะไรบางอย่างก็ได้ แต่ช่างเถอะ ตอนนี้ผมไม่มีเวลามาคิดเรื่องนั้นแล้ว ผมกำลังจะไปโรงเรียนสายและผมก็เกลียดการปล่อยให้นักเรียนต้องรอ
ไดอารี่ที่รัก อย่างที่เห็น วันนี้ฉันอารมณ์ดี ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมตัวเองต้องมานั่งคุยกับสมุดโง่ๆ เล่มนี้เหมือนมันเป็นคนจริงๆ แต่ก็นะ นักบำบัดบอกว่ามันจะช่วยได้ ฉันก็เลยมาอยู่นี่ไง เมื่อคืนฉันฝันน่ะ เธอคงเดาได้อยู่แล้วเพราะฉันจะเขียนถึงเธอก็ต่อเมื่อเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป มันไม่ใช่ฝันร้าย แต่เป็นฝันดี หรือจะเรียกว่าฝันเปียกก็ได้ ฉันถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรงในฝันจนตื่นขึ้นมาพร้อมกับคราบน้ำกามที่เปรอะเปื้อนไปทั่วตัว เธอคงจินตนาการออกสินะ ฉันมั่นใจว่าเธอต้องประหลาดใจแน่ๆ แม้แต่ฉันเองก็ยังแปลกใจที่ฝันแบบนี้หลังจากเหตุการณ์เลวร้ายครั้งนั้นผ่านไปสามปี นี่หมายความว่าเรื่องดีๆ กำลังจะเกิดขึ้นกับฉันอีกครั้งหรือเปล่านะ ผมถอนหายใจ ปิดไดอารี่แล้วเก็บมันกลับเข้ากระเป๋า
ผมเป็นครู และสอนอยู่ในโรงเรียนที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งในรัฐ โรงเรียนแห่งนี้ส่วนใหญ่มีไว้สำหรับลูกหลานของนักการเมืองรวยๆ แต่นักเรียนส่วนมากก็เป็นคนดีและมักจะจริงจังและมีความกระตือรือร้นสูง ถึงแม้จะเรียกว่าเป็นโรงเรียนมัธยมปลาย แต่จริงๆ แล้วที่นี่เปิดสอนตั้งแต่ชั้นอนุบาลไปจนถึงเกรดสิบสอง เสียงแตะเบาๆ ที่ไหล่ขัดจังหวะการทำงานของผม ผมถอดหูฟังออกแล้วมองไปที่เพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง เธอสอนอยู่ชั้นมัธยมต้น ผมจำชื่อเธอไม่ได้ด้วยซ้ำเพราะผมไม่ใช่คนชอบเข้าสังคมสักเท่าไหร่
“มีนักเรียนมาหาคุณค่ะ เนลสัน” เธอบอก ดูเหมือนว่าเธอจะรู้จักชื่อผม
“ขอบคุณครับ” ผมตอบแล้วเดินออกจากห้องพักครู
ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ทันทีที่เห็นว่าใครมาหา เด็กผู้หญิงจากชั้นเรียนหนึ่งของผมได้คะแนนการบ้านไม่ดี เธอทำพลาดอย่างแรงเมื่อสัปดาห์ที่แล้วและมาหาผมแล้วถึงสองครั้งเพื่อขอทำใหม่ แต่ครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าเธอตัดสินใจว่าการอ่อยผมน่าจะช่วยให้เรื่องง่ายขึ้น ดูได้จากการที่เธอปลดกระดุมเสื้อลงมาในจำนวนที่พอเหมาะพอเจาะจนเผยให้เห็นร่องอกโดยไม่ต้องจินตนาการ แต่แย่หน่อยนะ ผมเป็นเกย์ และเป็นมาตลอดเท่าที่จำความได้ มันค่อนข้างชัดเจนตั้งแต่ตอนที่เห็นพวกผู้ชายในชุดชั้นในที่อยู่ในห้องล็อกเกอร์แล้วทำให้ผมมีอารมณ์ ผู้หญิงไม่ดึงดูดผมเลยไม่ว่าจะในทางไหน ด้วยเหตุผลที่ชัดเจน ผมจึงเลือกที่จะเก็บเรื่องรสนิยมทางเพศของตัวเองไว้เป็นความลับเวลาอยู่ที่โรงเรียน อันที่จริง ยิ่งคนรู้จักเรื่องของผมน้อยเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งรู้สึกดีมากขึ้นเท่านั้น
“ขอบคุณค่ะอาจารย์ที่สละเวลามาพบ” เธอกล่าว
“หนูแค่จะบอกว่าหนูแก้การบ้านมาใหม่แล้ว และจะขอบคุณมากถ้าอาจารย์จะช่วยตรวจให้หน่อยค่ะ แค่ให้หนูรู้ว่าครั้งนี้หนูทำถูกหรือเปล่า” เธอบอกพลางยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้ผมและพยายามจะยัดหน้าอกของเธอใส่หน้าผมอย่างโจ่งแจ้ง
ผมมั่นใจว่าฉบับนี้น่าจะสมบูรณ์แบบแล้วเพราะผมได้ให้คำอธิบายอย่างละเอียดไปแล้วและเธอก็มีติวเตอร์ส่วนตัวคอยช่วยด้วย เธอทำพลาดแค่หน้าแรกเท่านั้น คงเพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับอะไรก็ตามที่พวกวัยรุ่นสุดเหวี่ยงเขาทำกันจนต้องมาปั่นงานในนาทีสุดท้าย
“ครูยินดีดูให้ คุณครีด” ผมตอบด้วยน้ำเสียงเฉยชา ผมเป็นครูประเภทที่เรียกนักเรียนด้วยนามสกุล
"แต่เหมือนกับที่ฉันได้บอกคุณไปแล้ว ถ้าฉันจำได้ถูกต้องก็สองครั้งแล้ว ฉันไม่สามารถเปลี่ยนเกรดเริ่มต้นของคุณได้ มันจะไม่ยุติธรรมต่อเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ของคุณ"
“นะคะ อาจารย์” เธออ้อนวอน
บทล่าสุด
#158 บทที่ 158: สิ้นสุดที่มีความสุข
อัปเดตล่าสุด: 9/6/2025#157 บทที่ 157: นางฟ้าหวานของฉัน
อัปเดตล่าสุด: 9/6/2025#156 บทที่ 156: นั่นสวยงาม
อัปเดตล่าสุด: 9/6/2025#155 บทที่ 155: ฉันเงี่ยนมาก
อัปเดตล่าสุด: 9/6/2025#154 บทที่ 154: คุณสามารถทำสิ่งนี้ได้
อัปเดตล่าสุด: 9/6/2025#153 บทที่ 153: การสัมภาษณ์
อัปเดตล่าสุด: 9/6/2025#152 บทที่ 172: กรุณาแค่เย็ดฉัน
อัปเดตล่าสุด: 9/6/2025#151 บทที่ 151: ภูมิใจในเด็กผู้ชายของคุณ
อัปเดตล่าสุด: 9/6/2025#150 บทที่ 150: ปลอกคอใหม่
อัปเดตล่าสุด: 9/6/2025#149 บทที่ 149: เป็นเด็กชายที่ดี
อัปเดตล่าสุด: 9/6/2025
คุณอาจชอบ 😍
ความลับใต้กระโปรงของดาวโรงเรียน
วันสอบกลางภาค นางฟ้าประจำโรงเรียนแอบเลิกกระโปรงของเธอขึ้น และฉันก็ได้พบความลับที่เธอปกปิดมาตลอด...
หมายเหตุเกี่ยวกับการแปล
ฉันได้แปลข้อความนี้โดยรักษาโทนและความหมายของต้นฉบับภาษาจีน โดยมีการปรับเทียบคำศัพท์ให้เข้ากับบริบทไทย ดังนี้:
คำว่า "校花" (xiào huā) ซึ่งหมายถึงนักเรียนหญิงที่สวยที่สุดในโรงเรียน ได้แปลเป็น "นางฟ้าประจำโรงเรียน" ซึ่งเป็นสำนวนไทยที่สื่อความหมายใกล้เคียงกัน
รักษาโครงสร้างประโยคที่สร้างความสงสัยและความตื่นเต้นไว้ด้วยการใช้จุดไข่ปลา (...) เพื่อให้ผู้อ่านรู้สึกอยากติดตามเรื่องราวต่อไป
ใช้คำว่า "แอบ" เพื่อสื่อถึงการกระทำที่ไม่เปิดเผย สอดคล้องกับต้นฉบับภาษาจีน
ค่ำคืนแห่งความลับ
"คิดว่าจะไปไหนเหรอ?"
"ตรงนั้น" ฉันตอบเสียงสั่นๆ พร้อมพยักหน้าไปทางเก้าอี้
เขาจ้องมองฉันด้วยสายตาที่เข้มข้นจนทำให้ฉันรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว ฉันกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก และเขาก้มลงมาจูบฉันด้วยริมฝีปากอุ่นๆ ฉันครางเบาๆ และกำเสื้อยืดของเขา จูบตอบกลับไป คอนราดลูบหลังฉันและวางมือที่เอวเพื่อดึงตัวฉันให้แนบชิดกับเขามากขึ้นขณะที่เราจูบกัน ฉันโอบแขนรอบคอเขา
ส่วนหนึ่งของฉันโหยหาจูบของเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เราได้จูบกัน จูบนี้เต็มไปด้วยความหลงใหลแต่ไม่รุนแรงหรือหยาบคาย มันสมบูรณ์แบบมาก คอนราดใช้มืออีกข้างลูบแก้มฉัน ฉันดันลิ้นเข้าไปในปากเขา ฉันต้องการมากกว่านี้ คอนราดดูเหมือนไม่มีปัญหาเพราะลิ้นของเขาเต้นรำเข้ากันได้อย่างลงตัวกับของฉัน
ฉันเดินถอยหลังโดยไม่แยกจากริมฝีปากของเขาจนหลังชนกับเคาน์เตอร์ มีอารมณ์มากมายหมุนเวียนในตัวฉัน ฉันจับสะโพกเขาและดึงเขาเข้ามาใกล้ คอนราดครางเสียงดังในริมฝีปากของฉัน และฉันรู้สึกได้ว่าเขาแข็งตัวขึ้นเพียงแค่จูบฉัน ฉันก็เหมือนกัน ฉันรู้สึกตื่นเต้นเป็นครั้งแรกในรอบนาน
คืนหนึ่ง
งานบอลหน้ากาก
ชายหนุ่มรูปหล่อ
มันคือจุดเริ่มต้นทั้งหมด เพราะฉันถูกบังคับให้เข้าร่วมงานโดยเจ้านายของฉันเพื่อแกล้งเป็นลูกสาวของเธอ ไม่อย่างนั้นฉันจะถูกไล่ออก
สายตาของชายหนุ่มรูปหล่อตกลงมาที่ฉันทันทีที่ฉันเดินเข้าไป ฉันหวังว่าเขาจะมองข้ามไปเพราะเขาถูกล้อมรอบด้วยผู้หญิงสวยๆ แต่เขาไม่ทำ เมื่อเขาตัดสินใจเข้ามาหา ฉันถึงได้รู้ว่าเขาไม่ใช่คนแปลกหน้าเลย เขาและครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของบริษัทที่ฉันทำงานอยู่ เขาไม่ควรรู้ว่าฉันเป็นใคร
ฉันพยายามทุกวิถีทางเพื่อหลีกเลี่ยงเขา แต่ไม่มีอะไรได้ผล มันยากที่จะต้านทานเมื่อเขาจ้องมองฉันด้วยสายตาและรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ ฉันยอมแพ้ที่จะต่อสู้กับมัน การใช้เวลาสักสองสามชั่วโมงกับเขาคงไม่เป็นไรใช่ไหม? ตราบใดที่ฉันยังสวมหน้ากาก เขาก็ไม่จำเป็นต้องรู้ว่าฉันเป็นใคร
ฉันไม่เคยรู้สึกเคมีแบบนี้กับใครมาก่อน แต่มันไม่สำคัญเพราะหลังจากคืนนี้ ฉันจะหายไปและเขาจะไม่มีทางรู้ว่าฉันเป็นใคร แม้ว่าเขาจะเดินผ่านฉันบนถนน เขาก็จะไม่สังเกตเห็นเพราะสิ่งที่เขาเห็นคือผู้หญิงที่เขาหลงใหล คนสวยที่เข้ากับคนอื่นได้ แต่ในความเป็นจริงฉันเป็นใครก็ไม่รู้ ฉันไม่มีอะไรพิเศษ ดังนั้นเวลาที่เราใช้ร่วมกันจะเป็นเพียงความทรงจำ
แต่ฉันคิดผิด เพราะเพียงคืนเดียวทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ฉันหวังว่าเขาจะลืมฉันไปแล้ว แต่ดูเหมือนจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาทำ
ไม่ว่าอย่างไร เขาไม่ควรรู้ความจริง เพราะเขาจะผิดหวังเท่านั้น
ลักพาตัวเจ้าสาวผิดคน
และให้ตายเถอะ ฉันไม่สามารถบอกได้ว่าฉันไม่ต้องการเธอเหมือนกัน
เธอยืนอยู่ตรงนั้น สวยและเซ็กซี่สุดๆ ในชุดนอนบางๆ ที่แทบจะไม่ปิดอะไรเลย"
"เธอเป็นสาวบริสุทธิ์จริงๆ" เขากระซิบด้วยความทึ่ง
ฉันไม่คิดว่าเขาตั้งใจจะพูดออกมาดังๆ เหมือนพูดกับตัวเองมากกว่าพูดกับฉัน ความจริงที่ว่าเขามีข้อสงสัยในคำพูดของฉันควรจะทำให้ฉันโกรธ แต่ฉันกลับไม่รู้สึกอย่างนั้น ดังนั้นแทนที่จะโกรธ ฉันกลับเกร็งตัวและคราง "ได้โปรด" ฉันขอร้องเขา
—————— กาเบรียลา: ฉันแค่อยากมีชีวิตปกติ แต่สิ่งนั้นถูกพรากไปเมื่อพ่อของฉันบังคับให้ฉันแต่งงานกับผู้ชายที่ฉันไม่เคยพบ โชคชะตาดูเหมือนจะเล่นตลกอีกครั้ง วันที่เราจะพบกัน ฉันกลับถูกลักพาตัวโดยแก๊งมาเฟียคู่แข่ง เพียงเพื่อจะพบว่าฉันถูกลักพาตัวผิดคน! แต่เมื่อเอนโซ จอร์ดาโนเข้ามาในชีวิต ฉันรู้ว่าฉันไม่อยากกลับไป ฉันแอบรักเขามาตั้งแต่เด็ก ถ้านี่เป็นโอกาสที่จะทำให้เขาสนใจฉัน ฉันก็จะทำทุกวิถีทาง แต่เขาจะต้องการฉันด้วยหรือเปล่า ฉันไม่แน่ใจเลย
ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย
อลิซเป็นนักสเก็ตน้ำแข็งวัยสิบแปดปีที่สวยงาม อาชีพของเธอกำลังจะถึงจุดสูงสุดเมื่อพ่อเลี้ยงที่โหดร้ายขายเธอให้กับครอบครัวที่ร่ำรวย ครอบครัวซัลลิแวน เพื่อเป็นภรรยาของลูกชายคนเล็กของพวกเขา อลิซคิดว่าต้องมีเหตุผลที่ผู้ชายหล่อๆ อยากแต่งงานกับผู้หญิงแปลกหน้า โดยเฉพาะถ้าครอบครัวนั้นเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรอาชญากรรมที่มีชื่อเสียง เธอจะหาทางละลายหัวใจเย็นชานั้นเพื่อให้เธอไปได้ไหม? หรือเธอจะสามารถหนีไปได้ก่อนที่จะสายเกินไป?
เกมแห่งโชคชะตา
เมื่อฟินเลย์พบเธอ เธอกำลังใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางมนุษย์ เขาหลงรักหมาป่าดื้อดึงที่ปฏิเสธการมีอยู่ของเขา เธออาจไม่ใช่คู่ชีวิตของเขา แต่เขาต้องการให้เธอเป็นส่วนหนึ่งของฝูง ไม่ว่าหมาป่าของเธอจะซ่อนตัวอยู่หรือไม่
เอมี่ไม่อาจต้านทานอัลฟ่าที่เข้ามาในชีวิตและลากเธอกลับสู่ชีวิตในฝูง เธอไม่เพียงพบว่าตัวเองมีความสุขมากกว่าที่เคยเป็นมานาน หมาป่าของเธอก็ปรากฏตัวในที่สุด ฟินเลย์ไม่ใช่คู่ชีวิตของเธอ แต่เขากลายเป็นเพื่อนรักของเธอ พวกเขาร่วมกับหมาป่าระดับสูงคนอื่นๆ ในฝูงทำงานเพื่อสร้างฝูงที่ดีที่สุดและแข็งแกร่งที่สุด
เมื่อถึงเวลาการแข่งขันระหว่างฝูง งานที่ตัดสินอันดับของฝูงสำหรับสิบปีข้างหน้า เอมี่ต้องเผชิญหน้ากับฝูงเก่าของเธอ เมื่อเธอเห็นชายที่ปฏิเสธเธอเป็นครั้งแรกในรอบสิบปี ทุกสิ่งที่เธอคิดว่ารู้กลับพลิกกลับหมด เอมี่และฟินเลย์ต้องปรับตัวเข้ากับความจริงใหม่และหาทางเดินไปข้างหน้าสำหรับฝูงของพวกเขา แต่การเปลี่ยนแปลงกะทันหันนี้จะทำให้พวกเขาแยกจากกันหรือไม่?
พรากรักไร้หวนคืน
ในวันที่เขาแต่งงานกับรักแรกของเขา ออเรเลียก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และลูกแฝดในครรภ์ของเธอก็หัวใจหยุดเต้นไป
นับตั้งแต่นั้นมา เธอก็เปลี่ยนข้อมูลการติดต่อทั้งหมดและหายไปจากโลกของเขาอย่างสิ้นเชิง
ต่อมา นาธาเนียลก็ได้ทอดทิ้งภรรยาใหม่ของเขาและออกตามหาผู้หญิงที่ชื่อออเรเลียไปทั่วโลก
ในวันที่พวกเขาได้กลับมาพบกันอีกครั้ง เขาต้อนเธอจนมุมในรถของเธอและอ้อนวอนว่า "ออเรเลีย ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะนะ!"
(ขอแนะนำนิยายสุดประทับใจที่ทำเอาฉันอ่านรวดเดียวสามวันสามคืนวางไม่ลง! สนุกจนหยุดไม่ได้ เป็นเรื่องที่ต้องอ่านจริงๆ ชื่อเรื่องคือ《หย่าง่าย แต่งใหม่ยาก》สามารถค้นหาได้ในช่องค้นหาเลย)
ห้ามหย่า! คุณหลู่คุกเข่าปลอบโยนทุกคืน
ก้าวสู่ความรัก: หัวหน้าหวานใจรักแรก
สิ่งที่หยุนเสี่ยงอยากทำมากที่สุดเมื่อได้ย้อนกลับไปในอดีต คือการห้ามตัวเองในวัย 17 ไม่ให้ตกหลุมรักเซี่ยจวินเฉินวัย 18 ปี
แต่เมื่อวิญญาณวัย 26 ปีของเธอได้เข้าสิงร่างของเด็กสาววัย 17 อีกคน ทุกอย่างกลับไม่เป็นไปตามที่หยุนเสี่ยงคาดไว้เลย
หม่อซิงเจ๋อ บอสในอนาคตของเธอ ดันมาอาศัยอยู่ในบ้านที่เธออยู่ตอนนี้อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
ชีวิตการอยู่ร่วมชายคาที่วุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้น
หนึ่งปีต่อมา
อุบัติเหตุรถชนที่ไม่คาดคิด พาหยุนเสี่ยงกลับไปยังวัย 26 ปีของเธออีกครั้ง
เธอคิดว่านี่เป็นเพียงความฝันที่สวยงาม พอตื่นขึ้นทุกอย่างก็กลับเป็นเหมือนเดิม
แต่ตั้งแต่เธอปรากฏตัวต่อหน้าหม่อซิงเจ๋ออีกครั้ง
ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
สำหรับเธอ มันเป็นเพียงเวลาหนึ่งปี แต่สำหรับหม่อซิงเจ๋อ เธอคือคนที่เขาหมกมุ่นมาตลอดเก้าปี
เขาไม่มีทางปล่อยให้เธอหลุดจากโลกของเขาอีกครั้ง
หม่อซิงเจ๋อจับมือหยุนเสี่ยงที่กำลังจะเดินจากไป กัดฟันพูดอย่างเดือดดาล "หยุนเสี่ยง ฉันรอเธอมาเก้าปี แค่ให้เธอรออีกเก้านาทีมันยากนักเหรอ?"
น้ำตาของหยุนเสี่ยงไหลอาบแก้ม "ฉันนึกว่าคุณไม่ต้องการฉันแล้ว"
หม่อซิงเจ๋อโกรธจนแทบคลั่ง เขาทุ่มเททุกวิถีทางก็เพื่อกักเธอไว้ข้างกายไปตลอดชีวิตเท่านั้น
เสน่ห์หวาน: อีโรติก
เรื่องหลัก
มาริลิน มูเรียล อายุสิบแปดปี รู้สึกตกใจในช่วงฤดูร้อนที่สวยงามเมื่อแม่ของเธอพาชายหนุ่มที่หล่อเหลาเข้ามาและแนะนำว่าเขาเป็นสามีใหม่ของเธอ ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้เกิดขึ้นทันทีระหว่างเธอกับชายหนุ่มที่ดูเหมือนเทพเจ้ากรีกคนนี้ ขณะที่เขาเริ่มส่งสัญญาณที่ไม่พึงประสงค์ต่างๆ มาทางเธออย่างลับๆ มาริลินพบว่าตัวเองต้องเผชิญกับการผจญภัยทางเพศที่ไม่อาจต้านทานได้กับชายหนุ่มที่มีเสน่ห์และเย้ายวนคนนี้ในขณะที่แม่ของเธอไม่อยู่ ผลลัพธ์ของการกระทำเช่นนี้จะเป็นอย่างไร และแม่ของเธอจะรู้ถึงความผิดที่เกิดขึ้นใต้จมูกของเธอหรือไม่?
แอบรักรุ่นพี่ตัวร้าย
ภารกิจให้เป็นคู่เดทเป็นเวลา1อาทิตย์...
รักแท้ อยู่หลังใบหย่า
(ขอแนะนำหนังสือเล่มหนึ่งที่สนุกจนวางไม่ลง อ่านไม่ยอมวางสามวันสามคืนเลย เนื้อเรื่องน่าติดตามและเข้มข้นมาก เป็นเรื่องที่ต้องอ่านให้ได้ ชื่อหนังสือคือ "เกิดใหม่: เทพธิดาแห่งการล้างแค้น" ค้นหาได้โดยพิมพ์ชื่อในช่องค้นหาเลย)
กับดักอดีตภรรยา
แม้จะอยู่ด้วยกันมาเป็นเวลาสองปี แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขากลับไม่มีความหมายเท่ากับการกลับมาของเด็บบี้ มาร์ตินเพื่อรักษาอาการป่วยของเด็บบี้ เขาไม่สนใจการตั้งครรภ์ของแพทริเซียและผูกมัดเธอไว้กับเตียงผ่าตัดอย่างโหดร้าย มาร์ตินไร้หัวใจ ทำให้แพทริเซียรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น จนเธอตัดสินใจจากไปยังต่างประเทศ
อย่างไรก็ตาม มาร์ตินไม่เคยยอมแพ้แพทริเซีย แม้ว่าเขาจะเกลียดเธอ เขาไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเขามีความหลงใหลในตัวเธออย่างอธิบายไม่ได้ หรือว่าโดยไม่รู้ตัว มาร์ตินได้ตกหลุมรักแพทริเซียอย่างหมดใจ?
เมื่อเธอกลับมาจากต่างประเทศ เด็กชายตัวน้อยที่อยู่ข้างๆ แพทริเซียเป็นลูกของใคร? ทำไมเขาถึงมีหน้าตาคล้ายกับมาร์ติน ผู้ที่เหมือนปีศาจมากขนาดนั้น?
(ฉันขอแนะนำหนังสือที่น่าติดตามอย่างมากจนไม่สามารถวางลงได้เป็นเวลาสามวันสามคืน มันน่าตื่นเต้นและต้องอ่าน ชื่อหนังสือคือ "ลูกสาวราชาการพนัน" คุณสามารถค้นหาได้โดยการพิมพ์ชื่อในช่องค้นหา)